وفات حضرت زینب(س) تسلیت باد

زینب کبری ـ سلام الله علیها ـ عقیله بنی هاشم، دانشمند بدون معلم، متفکر بدون استاد، دختر ارجمند علی بن ابی طالب ـ علیه السلام ـ و فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ و همسر بزرگوار «عبدالله بن جعفر» از بانوان با فضیلت و قهرمان کربلاست. او بود که پس از شهادت امام حسین ـ علیه السلام ـ سرپرستی اسرای کربلا را به عهده گرفت و از امام زین العابدین ـ علیه السلام ـ که به شدت بیمار بود، مراقبت کرد و ضمنا با خطبه های آتشین خود در کوفه و شام، یزید و یزیدیان را رسوا نموده و پیام امام حسین ـ علیه السلام ـ را به مردمان آن زمان رسانید».

نامگزاری حضرت زینب سلام الله علیها
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در مراسم نامگزاری حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ به شدت گریه کرد و فرمود: این دختر به بلاها مبتلا می شود و مصیبت های مختلفی بر وی وارد می شود و… به درستی که هر کس بر او و بر مصیبت های او گریه کند، ثوابش همانند ثواب گریه بر برادرانش (حسن و حسین و…) می باشد.سپس او را زینب نامید. آنگاه فرمود: «به حاضران و غایبان وصیت و سفارش می کنم که احترام این دختر را پاس دارند، همانا این دختر، شبیه حضرت خدیجه ـ سلام الله علیها ـ است».
جالب این که شبهات حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ به حضرت خدیجه ـ سلام الله علیها ـ از امیر مؤمنان علی ـ علیه السلام ـ نیز روایت شده است.
امام حسین ـ علیه السلام ـ می فرماید: «به درستی که تو در حقیقت از درخت نبوت و از معدن رسالت هستی». یعنی گفتار و روش و منش تو، از مرکز نبوت و مخزن رسالت پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نشأت می گیرد.
امام سجاد ـ علیه السلام ـ : پس از خطبه غرّا، و آتشین و پر محتوای حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ در کوفه در مقام تأیید علمی آن مخدّره خطاب به او فرموده: « بحمد الله تو دانشمند بدون آموزگار و اندیشمند بدون استاد هستی».
این سخن بیانگر آن است که حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ دارای علم لدنّی (خدادادی و غیر اکتسابی) بوده و بدون اینکه علم را از کسی آموخته باشد، از چشمه جوشان وجودش می جوشید.

نظر دادن